Spijt!

Vooraf

Mening

Het was een leuk boek en het is zeker zielig, en het heeft een goeie betekenis en zeker een mooi boek.

Waarom heb ik het boek gekozen?

Ik heb het boek gekozen, omdat ik het wel een mooi boek vond en vele kinderen hebben mij toen aangeboden om het boek te gaan lezen.

Wat had ik van het boek verwacht?

Nou het ging over pesten dus, pesten, getreiteren en natuurlijk over het gevoel spijt. Maar het einde had ik al helemaal niet verwacht.

Het boek

De uitgever van het boek is Van Holkema & Warendorf.

het boek is uitgegeven in 1996. Het thema van het boek is pesten omdat op vele scholen er veel gepest wordt en dit boek geeft aan wat de gevolgen zijn daarvan. er is zelf een verfilming van gemaakt.

samenvatting

Jochem wordt op school gepest, omdat hij dik is en komt nooit voor hem zelf op. Hij wordt vooral gepest door: Sanne, Remco en Justin. De rest van de klas durft er niks van te zeggen want die zijn bang dat zij zelf dan ook worden gepest. David is ook een van hun die er niks van zeggen. David probeert wel een beetje aardig te doen tegen Jochem en maakte met hem een belofte: als je me nodig hebt moet je het zeggen en dan kom ik je helpen, dat beloof ik. Sanne, Remco en Justin blijven hem maar pesten en het wordt maar echter met blauwe plekken en wonden, Jochem's moeder grijpt in als zij zijn wonden ziet en zei:,, ik ga nu de school bellen, wat denken ze wel niet?!" Nee zei Jochem boos. "ik wil niet het lachertje van de klas zijn! Het gaat wel." Zijn moeder zucht diep en kijk hem met traan ogen aan en knikt dan. ''Oké, beloof me dan dat je me alles verteld wat er op school allemaal gebeurt." Jochem bedankt zijn moeder. Er werd medegedeeld dat er een klassenfeest kwam.

Het was de avond van het klassenfeest. 

David was er al en wou vanavond de liefde van zijn leven: Vera, verkering vragen.

Maar toen hij naar haar op zoek ging....

Zag hij zijn beste vriend Niels met Vera kussen! David was heel erg van streek en liep weg van het klassenfeest en toen hij buiten was zag hij Sanne, Remco en Justin Jochem in zijn eigen kots laten rollen. "HELP DAVID!" zei Jochem angstig. ROT OP! zei David. David liep boos weg, stapte op zijn fiets en ging naar huis. Met tranen in zijn ogen kon hij niet geloven wat Niels hem had aan gedaan. De volgende dag in de klas kwam de directeur langs en zei:"Jochem is gister avond niet thuis gekomen. Weet iemand waar hij is?" Maar niemand reageerde. Vera stelde voor om samen Jochem te zoeken met David, maar David had een hatelijke blik in zijn ogen maar hij wilde Jochem wel zoeken, dus hij zei ja. Het eerste punt waar ze heen gingen was bij Jochem thuis zelf. Toen ze daar aankwamen was het huis vol met politie agenten. De ouders werden ondervraagt maar toen de moeder van Jochem David zag liep ze gelijk naar hem en vroeg: weet je waar Jochem is?! Met een treurig gezicht schudde hij nee. David en Vera hadden geen idee meer waar Jochem kon zijn. En gingen richting het meer waar Jochem het graagst zou willen zijn. He! wat is dat?! vroeg Vera, ze zag een tas die verdacht veel leek op de tas van Jochem. Zo snel mogelijk belde ze de politie. De volgende dag David kon maar niet even weg denken aan Jochem tot dat de directeur kwam en het nieuws gaf van de politie agent en zei dat Jochem was gevonden, maar dat was op de bodem van het meer........

De personages

David: hij is de hoofdpersoon en wil Jochem graag helpen en hij is verliefd op Vera

Jochem: hij wordt keihard gepest en is altijd het slachtoffer

Niels: de beste vriend van David

Sanne: baas van Jochem's pestgroep

Remco: één van de jochem's pesters

Justin: één van Jochem's pesters

Vera: de liefde van David's leven

De schrijver

De schrijver van het boek is Carry Slee ze is geboren op 1949 in Amsterdam. Ze schreef eerst kinderboeken en stripverhalen voor in de krant, maar later schreef ze ook voor jongeren en ouderen. Haar boeken gaan meestal over pesten, discrimiatie en drugs voor het jongeren inzichtelijk. En haar boeken zijn zo goed dat ze films ervan maakt.

Leeservaring

Ik heb genoten van het boek en het is echter super zielig. Dit boek heeft een boodschap van Carry Slee en die wilt ze aan iedereen duidelijk maken: stop met pesten want je weet niet wat voor invloed je kan hebben op degene. en ik denk er ook zo over sinds ik dit boek heb gelezen

Verwerkingsopdracht

Na het klassenfeest liep Jochem naar het meer. Hij pakte zijn dagboek uit zijn tas en schreef erin:"ik heb vele dingen meegemaakt. Maar nu ben ik er klaar mee, ik zie het niet meer zitten. Maar ik heb wel iets leuks meegemaakt ik heb een vriend, en hij heet David. hij staat altijd voor me klaar, behalve vanavond maar ik kon aan hem zien dat het niet aan mij lag. Hij had iets gezien wat hem erg hard heeft geraakt. Maar hij is wel een goed persoon kan ik je vertellen, want hij kan goed advies geven over het leven. David is mijn enige en beste vriend , ik zal hem heel erg missen." Jochem deed zijn dagboek dicht, stopte het in zijn tas, pakte er ook nog een mes uit en hij stond op. Toen hield hij het mes voor zijn borst. Jochem was even stil aan het huilen, door de maan leek het net alsof zijn tranen licht gaven van verdriet. Hij deed zijn ogen dicht, haalde diep adem en.....

Toen was het even stil....Je hoorde de wind waaien over het meer.

Het mes stak door zijn huid heen en hij trok het snel weer eruit. het bloed druppelde van het mes af, en viel in het meer. druppel voor druppel. Jochem liep rustig het meer in, vol van de pijn vielen zijn tranen het water in. Hij ging drijven op het meer met zijn gezicht richting de heldere sterren en de mooie maan. Jochem voelde zich steeds zwakker en zwakker. Zijn oogleden viel heel langzaam naar beneden."JOCHEM! JOCHEM WAAR BEN JE?! JOCHEM HET SPIJT ME!" En dat was het laatste wat Jochem had gehoort.